Ο χώρος της υγείας (Δημόσιας και Ιδιωτικής) περνάει μία πρωτόγνωρη κρίση τα τελευταία χρόνια. Το μνημόνιο, η κατάρρευση του βιοτικού επιπέδου, η έλλειψη πόρων, οι επιλεχθείσες πολιτικές στην Υγεία κτλ, έφεραν τα τελευταία πέντε χρόνια μία οπισθοχώρηση – μείωση του καθεστώτος /status όλων των φορέων που συμμετέχουν στο σύστημα υγείας στην Ελλάδα (ασφαλιστικά ταμεία, δημόσια νοσοκομεία, φορείς ιδιωτικής υγείας, ασθενείς, ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, κτλ).
Ο δημόσιος χαρακτήρας της υγείας περνάει μία πρωτόγνωρη υπαρξιακή αναζήτηση. Η αναζήτηση αυτή αφορά το σύστημα Υγείας που μπορούμε (και όχι θέλουμε ή δικαιούμαστε)να απολαμβάνουμε μέσα στις νέες επιβαλλόμενες συνθήκες. Μέσα σε αυτό το κλίμα τα τελευταία χρόνια η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας (κκ Λοβέρδος,Γεωργιάδης, Βορίδης) επιβάλλει πολιτικές και πρακτικές που φέρουν τον μανδύα του εκσυχρονισμού του συστήματος υγείας, χωρίς όμως να επιβεβαιώνονται ή επιβραβεύονται αυτές εκ των αποτελεσμάτων.
Η δυσαρέσκεια και ο εκνευρισμός είναι φανερός σε κάθε επαφή με τους συμμετέχοντες στο σύστημα υγείας.
Από την άλλη πλευρά, ο χώρος της Ιδιωτικής υγείας (σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια περίθαλψη) περνά και αυτός μία μεγάλη κρίση τα τελευταία χρόνια, μόνο που σε αυτό το χώρο η κρίση είναι προπάντων οικονομική (κυρίως έλλειψης χρηματορροών και κεφαλαίων). Το μεγαλύτερο μέρος του κλάδου ευρίσκεται σε αρνητικό έδαφος όσο αφορά την κερδοφορία και προσπαθεί να επιβιώσει.
Η σημερινή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που μετρά μόνο λίγες ημέρες (προ ολίγου έκλεισε τον πρώτο της μήνα) έχει – έτσι θέλουμε να πιστεύουμε – καλές προθέσεις και έχει να παραθέσει καλές προτάσεις για να επιλύσει ή καλύτερα να βελτιώσει μέσα σε στενά θεσμικά, πολιτικά και οικονομικά πλαίσια τον πολύπαθο χώρο της υγείας.
Από τις πρώτες δηλώσεις που ακούσαμε από τα πιο αρμόδια χείλη, του νέου Υπουργού Υγείας, ενθουσιαστήκαμε (π.χ. κατάργηση του πεντάευρου και του μονοευρου) αλλά μετά ακολούθησαν και άλλες δηλώσεις αρμοδίων που μας μπέρδεψαν και μας στέρησαν τον αρχικό ενθουσιασμό.
Ο λόγος των μεταπτώσεων μας, στα πρώτα ακούσματα, δεν είναι άλλος, από την έλλειψη μίας αναγκαίας συνολικής εθνικής πολιτικής στρατηγικής για την Δημόσια και Ιδιωτική Υγεία στην Ελλάδα.
Ερωτήματα όπως: ποιο είναι το σχέδιο για την Πρωτοβάθμια ή για την Δευτεροβάθμια Υγεία, ποιο είναι το σχέδιο για την αντιμετώπιση επιθετικών λοιμώξεων -επιδημιών, ποια η ακολουθούμενη πολιτική επιμόρφωσης – πληροφόρησης σε θέματα δημόσιας υγείας, κτλ., περιμένουμε χρόνια να απαντηθούν.
Στην Ελλάδα υπάρχει, σε μεγάλο βαθμό, ένα καλό και σοβαρό ανθρώπινο δυναμικό σε όλους τους εμπλεκόμενους τομείς στον χώρο της υγείας. Η αξιοποίηση τον υγειών δυνάμεων (από τον Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα) από την πολιτική ηγεσία είναι κατά την γνώμη μας μονόδρομος.
Για να γίνει όμως αυτό χρειάζεται, εδώ και τώρα η χαρτογράφηση/ένα οδικός χάρτης μίας αναγκαίας συνολικής Εθνικής Πολιτικής Στρατηγικής για τη Δημόσια και Ιδιωτική Υγεία στην Ελλάδα η οποία θα δώσει στίγμα ή για άλλους τα αναγκαία μηνύματα και θα προσδιορίσει τις απαραίτητες προδιαγραφές, απαιτήσεις και ανάγκες του συστήματος.
Ο κ. Σωτήρης Σκαπέρδας είναι Executive Partner της συμβουλευτικής εταιρείας Business Partner Network και ανώτερο διοικητικό στέλεχος επί σειρά ετών στον χώρο της Υγείας (ΜΗΤΕΡΑ, ΡΕΑ, Παναγία η Οδηγήτρια).
